Hans, także Memlinc (1430-94)
malarz niderlandzki, jeden z najważniejszych przedstawicieli wczesnego odrodzenia w Europie Płn.; prawdopodobnie uczył się u R. van der Weydena w Brukseli; 1467 został czł. gildii św. Łukasza w Brugii; należał do najbogatszych mieszkańców tego miasta, prowadził pracownię, w której zatrudniał wielu uczniów i pomocników; malował wizerunki tronującej Matki Boskiej z Dzieciątkiem, portrety; najsłynniejsze są jego ołtarze: Ołtarz Świętych Janów, Ołtarz Pokłonu Trzech Króli (oba w Brugii), Mistyczne zaślubiny św. Katarzyny, Ołtarz Męki Pańskiej, Opłakiwanie - dzieła te odznaczają się liryzmem, miękkim rysunkiem i modelunkiem, spokojem; dramatyzmem wyróżnia się ołtarz Sąd Ostateczny (1473), wczesne dzieło M. dla kośc. Najświętszej Panny Marii w Gdańsku (ob. w Muzeum Narodowym w Gdańsku); jednym z ostatnich dzieł M. jest Relikwiarz św. Urszuli, drewniana skrzynka ozdobiona scenami z życia świętej i innymi miniaturami.
MARIACKI KOŚCIÓŁ W GDAŃSKU, MUZEA NARODOWE W POLSCE, GOTYK, KRZYSZTOF, MEMLINC Hans, RENESANS W SZTUCE, PORTRET
- Memling Hans, (ok. 1430-94)
- SĄD OSTATECZNY, termin , powszechny...
- WEYDEN, Rogier van der, także...