Camille (1830-1903)
malarz franc., jeden z czołowych reprezentantów impresjonizmu; studiował w École des Beaux-Arts i w Académie Suisse w Paryżu; początkowo pod wpływem sztuki J.B.C. Corota malował realistyczne pejzaże; przyjaźń z C. Monetem i P. Cézanne'em wpłynęła na zmianę jego stylu; 1859 wystawiał na paryskim Salonie, jednak 1861 jego obrazy nie zostały już tam przyjęte; 1863-86 uczestniczył we wszystkich wystawach impresjonistów (od pierwszej w paryskim atelier fotograficznym Nadara); autor pejzaży, przeważnie w pełnym słońcu (Pejzaż z okolic Pontois), plenerowych scenek rodzajowych (Mostek pod Pontois), widoków Paryża (Widok Sekwany w Paryżu z Pont des Arts, Avenue de L'Opera) i Rouen, martwych natur, portretów (Autoportret); stosował metodę dywizjonizmu, próbował techniki pointylistycznej; zajmował się też grafiką, gł. litografią.
MONET, IMPRESJONIZM, LUCE, UTRILLO, POINTYLIZM
- Pissarro Camille, (1830-1903)
- LUMINIZM, (z łac. lumen = światło)...
- Manet douard, (1832-83)