William, właśc. Joseph Mallord W. T. (1775-1851)
malarz ang., jeden z najwybitniejszych pejzażystów XIX w.; prekursor impresjonizmu; pierwszy swój obraz wystawił w Royal Academy w wieku 15 lat, w wieku 27 lat został jej czł.; odbył liczne podróże po Walii, Szkocji, hrabstwie Kent oraz Francji, Szwajcarii, Włoszech, Holandii, wykonując studia pejzażowe i badając zmienność efektów świetlnych; studiował też dzieła dawnych mistrzów, gł. C. Lorraina, Tycjana, P. Veronesa, W. van de Velda; tworzył akwarele i obrazy olejne, przedstawiał obok pejzaży odznaczających się mistrzowską prostotą (Mroźny poranek, Wschód słońca) krajobrazy fantastyczne, ożywione mitologicznymi scenami (Dydona wznosząca Kartaginę), widoki górskie (Lawina), liczne obrazy marynistyczne (Ostatnia podróż, Fighting Téméraire); inspirowały go żywioły (Pożar Parlamentu brytyjskiego); dorobek T. to ok. 280 obrazów olejnych i 19 tys. akwarel i rysunków; największy zbiór w National i Tate Gallery oraz w British Museum w Londynie.
TATE GALLERY, TURNER, ROMANTYZMU SZTUKA, MONET, ANGIELSKA SZTUKA, PEJZAŻ, DUPRÉ Jules, IMPRESJONIZM