(1731-1818)
malarz wł. działający w Polsce, przedstawiciel baroku i rokoka, później pod wpływami klasycyzmu; kształcił się w Rzymie, od 1750 pracował w Dreźnie dla Augusta III, z którym 1756 przybył do Warszawy, gdzie zyskał uznanie jako portrecista; 1764-66 na dworze w Wiedniu (portrety członków rodziny cesarskiej); 1766 osiadł w Warszawie. Jako nadworny malarz Stanisława Augusta Poniatowskiego i dyrektor generalny budowli królewskich stał się B. współtwórcą wszystkich ważniejszych prac prowadzonych pod mecenatem króla (m.in. przebudowa i dekoracja wnętrz Zamku Warszawskiego, Zamku Ujazdowskiego oraz Łazienek); doradca króla przy uzupełnianiu kolekcji Gabinetu Rycin i Galerii Obrazów; twórca licznych portretów Stanisława Augusta (m.in. w stroju koronacyjnym, w kapeluszu z piórami, z klepsydrą) i jego rodziny oraz arystokracji (np. I. Branickiej, S. Poniatowskiego - ojca króla, U. Mniszchowej, marszałka S. Lubomirskiego); dla Zamku Warszawskiego namalował m.in. 22 portrety królów pol. do Sali Marmurowej, 10 portretów sławnych Polaków i 6 obrazów z dziejów Polski do Sali Rycerskiej, plafon w Sali Balowej; w Łazienkach dekorował Sypialnię, Salę Salomona i Rotundę; także obrazy o treści rel., mit., hist. (Nadanie przez Napoleona konstytucji Księstwu Warszawskiemu).
GOŁUCHÓW, HISTORYCZNE MALARSTWO, KLASYCYZM W SZTUCE POLSKIEJ, ZAMEK KRÓLEWSKI W WARSZAWIE, POLSKA. SZTUKA. KLASYCYZM, ORŁOWSKI, RUSTEM, ŁAZIENKI, LESSEUR, OBIADY CZWARTKOWE
- Bacciarelli Marcello, (1731-1818)
- Bacciarelli Marcello, (1731-1818)
- MARCELI, Pochodzenia łacińskiego,...