Malarstwo przedstawiające wydarzenia historyczne związane z dziejami państw i życiem wybitnych osobistości; zgodnie z akademickimi teoriami XVIII w. - najszlachetniejszy gatunek malarstwa; jedną z odmian h.m. jest batalistyka. H.m. istniało już w sztuce antycznej Mezopotamii, Egiptu, Grecji i Rzymu (słynna mozaika Bitwa pod Issos przedstawiająca Aleksandra Wielkiego i króla Persów Dariusza); w średniowieczu przejawiało się w iluminacjach kronik i ewangeliarzy. W okresie renensansu tematykę historyczną podejmowali Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Tycjan, A. Altdorfer, Ucello, Mantegna, Tintoretto, Veronese. Rozkwit h.m. miał miejsce w baroku: P.P. Rubens, Ch. Le Brun, Rembrandt, D. Velázquez. W XVIII-XIX w. malarzami historycznymi byli m.in. J.L. David, E. Delacroix, F. Goya, F. Gérard, A. Gross, a w Polsce: M. Bacciarelli, P. Norblin, A. Orłowski, w 2. poł. XIX w. J. Matejko, J. Simler, J. Kossak, H. Siemiradzki, J. Brandt. W XIX w. h.m. w sztuce polskiej miało szczególne znaczenie jako utrwalające patriotyczną pamięć narodu polskiego pozbawionego niepodległości. W XX w h.m. jest mniej popularne (w Polsce w okresie międzywojennym reprezentują je malarze z Bractwa św. Łukasza, także M. Bylina, Z. Rozwadowski), jego tematyka związana jest z I, a zwł. II woj. świat., np. obraz P. Picassa Guernica nawiązujący do ataku bombowego na to miasteczko.
WEST, PILLATI, PIERIEDWIŻNICY, MALARSTWO, PESZKA- malarstwo, podstawowa obok rzeźby,...
- PEJZAŻ, krajobrazowe malarstwo...
- KLASYCZNE DZIEŁO, określenie dzieła sztuki...