muzyka Romów, zamieszkujących różne regiony Europy; ich muzyka zachowała liczne związki z tradycją muzyczną Bliskiego i Środkowego Wschodu (chromatyzowane skale), a także obrzędowe i magiczne podłoże. M.c. rozwinęła się w Hiszpanii (od XV w.), gdzie nawiązywała do tradycji juglares - aktorów opowiadających przy pomocy pieśni historie bohaterskie lub miłosne; tańce stanowią tu nawiązanie do form sarabandy i seguidilli: polo i bolero. Od XVI w. cygańskie orkiestry rozwinęły się na Węgrzech, a od XVIII w. m.c. zjawia się w Rosji w bogactwie tańców i pieśni chóralnej. Tańce cygańskie są dość umiarkowane w ruchach, często ich wykonaniu towarzyszą różnego rodzaju rekwizyty. Typowe instrumentarium m.c. to skrzypce, drumla, cymbały, a także gitara i fidel. M.c. wielokrotnie była źródłem inspiracji dla kompozytorów europejskich (np. F. Liszt, J. Brahms, P. Sarasate).
- WĘGIERSKA MUZYKA, (muz. 1)
- HISZPAŃSKA MUZYKA, (muz.1)
- WĘGIERSKA MUZYKA, (muz. 2)