(muz.) zasada kształtowania melodyki, polegająca na przyjęciu za podstawę linii melodycznej skal i struktur akordowych systemu funkcyjnego; f. melodyczna polega na wykorzystaniu przy kształtowaniu melodyki gamy diatonicznej lub chromatycznej w postaci zasadniczej lub po przekształceniach; f. harmoniczna dąży do oparcia linii melodycznej na akordach rozłożonych, dopuszczając wszakże wprowadzanie między nie tzw. dźwięków obcych. F. może być oparta na dźwiękach pojedynczych i współbrzmieniach.
ETIUDA, HOMOFONIA, ORGANOWA MUZYKA
- NOWA FIGURACJA, neofiguracja
- abstrakcja, (łac. abstractio =...
- ŻUŁAWSKI, Marek (1908-85)