określenie utworu wokalnego (z tekstem wierszowanym), w którym każdą zwrotkę opracowano w inny sposób pod względem melodycznym, harmonicznym czy rytmicznym; przeciwieństwem f.p. jest forma zwrotkowa, w której materiał muzyczny pierwszej zwrotki służy także zwrotkom następnym; f.p. pojawiły się w XIX i XX w. w dziełach wokalnych F. Schuberta, R. Schumanna, J. Brahmsa, G. Fauré, E. Chaussona, C. Debussy'ego, P. Czajkowskiego, St. Moniuszki, Z. Noskowskiego, M. Karłowicza, K. Szymanowskiego.
ZWROTKOWA FORMA, SCHUMANN