typ sentymentalnej liryki wokalnej; w Niemczech termin r. stosowany jest także do utworów instrumentalnych; pieśni nazywane r. wywodzą się z tradycji poezji i muzyki prowansalskiej (trubadurzy); forma odświeżona w okresie rokoka, przeważnie prosta, o strukturze zwrotkowej (słynna pieśń Plaisir d'amour skomponowana podobno przez Martiniego); w muzyce instrumentalnej jako andante w cyklu symfonicznym lub jako utwór samodzielny (np. Romanze G-dur i F-dur L. van Beethovena); forma chętnie wykorzystywana także przez twórców współcz. (K. Szymanowski, Romans op. 23 na skrzypce i fortepian).
- BOCELLI Andrea, (ur. 1958)
- TANGO, współczesny taniec...