Giuseppe (1692-1770)
włoski skrzypek, teoretyk muzyki, kompozytor, pedagog; od 1721 do końca życia pierwszy skrzypek bazyliki św. Antoniego w Padwie; 1728 zał. tam własną szkołę wirtuozowską, w której kształcili się skrzypkowie z różnych stron Europy; uchodził za największego skrzypka swoich czasów; stworzył oryginalny sposób smyczkowania, który stał się podstawą nowoczesnej techniki skrzypcowej; był jednym z pierwszych twórców uprawiających trzyczęściową formę sonaty (skomponował ich ponad 170; największą popularność zdobyły sonaty: g-moll Dydona opuszczona oraz g-moll Z trylem diabelskim); inne kompozycje: 130 koncertów skrzypcowych, 50 sonat triowych, kilka symfonii, Koncert wiolonczelowy; autor kilku traktatów teoretycznych, poświęconych różnym aspektom gry skrzypcowej i kompozycji.
- KONCERT, (wł. concertare =...
- WŁOSKA MUZYKA, (muz. 2)
- JÓZEF, Pochodzenia hebrajskiego,...