uczelnia artystyczna, rodzaj instytutu sztuki, zał. w Weimarze w 1919 r. przez architekta W. Gropiusa. Wydział architektury był wspierany przez pracownie rzeźby, kompozycji przestrzennej, tkactwa, malarstwa, ceramiki. Artyści B. projektowali architekturę, przedmioty artystyczne zgodnie z wymaganiami epoki, zacierając granice między sztuką a rzemiosłem i wyrobami przemysłu. Wykładowcami uczelni byli m.in. J. Itten, L. Feininger, P. Klee, O. Schlemmer, W. Kandinsky, L. Moholy-Nagy; preferowali rozwój malarstwa i rzeźby jako ważnego impulsu dla wyobraźni oraz zachowania równowagi między ekspresją formy a konstrukcją przedmiotu. B. wywarł ogromny wpływ na całą nowoczesną plastykę oraz na kształtowanie nowoczesnej architektury dążącej do jedności technicznej i estetycznej dzieła.
- BAUHAUS, Das Staatliches Bauhaus...