termin utworzony w USA na określenie stylu architektonicznego, który w pocz. XX w. tworzyli architekci reprezentujący funkcjonalizm, neoplastycyzm, konstruktywizm, także związani z Bauhausem; m.in. Le Corbusier, W. Gropius, L. Mies van der Rohe, J.J.P. Oud, A. Loos, bracia Wiesninowie, K. Honzik; m.s. charakteryzowały proste kubiczne formy, asymetryczna kompozycja, odrzucenie wszelkich dekoracji, stosowanie nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych i materiałów, dużych przeszkleń, często w formie poziomych pasów.
- Balety Rosyjskie, międzynarodowy zespół...
- MADONNA Z KRUŻLOWEJ, (ok. 1400) drewniana...
- Borges Jorge Luis, (1899-1986)