(1899-1986)
argentyński powieściopisarz, poeta, eseista. Pochodził zzamożnej ikulturalnej rodziny kreolskiej zBuenos Aires. Jego pierwszym językiem był angielski, później nauczył się hiszpańskiego. Naukę szkolną rozpoczął dopiero wdziesiątym roku życia. W1919 r. udał się wpodróż do Hiszpanii, gdzie zawarł przyjaźnie zpoetą G.Diego ikrytykiem G. de Torre, hiszpańskimi ultraistami. Na jego twórczość ipoglądy znaczący wpływ wywarła filozofia G.Berkeleya iD.Hume’a. Pierwszy okres twórczości B. to poezja, wlatach 1923-29 opublikował zbiorki Fervor de Buenos Aires - wktórym podjął próbę przeniesienia zliteratury hiszp. na rodzimy grunt ultraizmu, Luna de enfrente iCuaderno San Martin. Współpracował zlicznymi czasopismami, publikował zbiory esejów, np. El idioma de los argentinos (1928), Inquisiciónes (1925). Twórczość B., który uważał, iż świata nie można poznać obiektywnie, ikwestionował nieustanny pęd czasu, charakteryzował klarowny styl, kpiący, zdystansowany stosunek do prezentowanej rzeczywistości. Autor utworów prozatorskich, które przyniosły mu międzynarodowy rozgłos: Powszechna historia nikczemności (1935), Fikcje (1944), Alef (1949), Ogród orozwidlających się ścieżkach (1941), Raport Brodiego (1970), szkiców lit., także antologii literatury fantastycznej (1940). Wraz zA.Bioy Casaresem napisał opowiadania Kroniki Brstosa Domecqa (1967). Kilkakrotnie nominowany do Nagrody Nobla, nigdy jej nie otrzymał.
- Borges Jorge Luis, (1899-1986)
- BORGES Jorge Luis, (1899-1986)
- LUDWIK, Pochodzenia starogermańskiego,...