Jak w całej średniowiecznej Europie, tak i w P. pierwsze formy teatralne były częścią liturgii chrześc.: na Wielkanoc odgrywano (w j. łac.) fragment Ewangelii; dramatyzacje te, zw. Visitatio sepulchri (Nawiedzenie Grobu), w Polsce pojawiły się XII/XIII w., najstarszy zachowany tekst powstał przed 1253 w Krakowie; kształtu tych widowisk można się tylko domyślać (na podstawie m.in. miniatur z Pontyfikału E. Ciołka, rzeźb Wita Stwosza, figur Chrystusa z ruchomymi ramionami), podobnie jak ich ewolucji aż do wyłączenia widowiska z liturgii oraz rozwoju w kierunku misterium i moralitetu, widowisk odgrywanych już poza terenem kościelnym. Najprawdopodobniej grywano je w Krakowie od XV w. Pierwszy pełny tekst misterium to wydrukowana ok. 1580 Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim częstochowskiego paulina, Mikołaja z Wilkowiecka (autora lub red. nowej wersji). Teatr obrzędowy, wypierany stopniowo przez nowe środki wyrazu i nowy zasób pojęć, przetrwał w Polsce stosunkowo długo, a niektóre jego formy (np. widowisko pasyjne w Kalwarii Zebrzydowskiej z XVIII w.) są odgrywane do dziś.
- ŻYDOWSKI TEATR, zakaz tworzenia jakichkolwiek...
- POLSKA. TEATR. W OKRESIE ODRODZENIA, na pocz. XVI w. w wystawiano...
- POLSKA. TEATR. KOLEJNE ROLE, a często także i działalność...