reprezentacyjna scena operowo-baletowa, wzniesiona w latach 1825-33 wg projektu A. Corazziego, z przeznaczeniem dla Teatru Narodowego; działalność zainaugurowana 24 II 1833 Cyrulikiem sewilskim G. Rossiniego; kilkakrotnie przebudowywany, zniszczony podczas II woj. świat.; odbudowę rozpoczęto 1945, 1949 oddano salę Teatru Nar. i Sale Redutowe, a zakończono 1965 (Duża Sala dla Opery i Baletu; Muzeum Teatralne w Salach Redutowych) wystawiając na otwarcie - przypadające w 200. rocznicę powstania Teatru Narodowego - Straszny dwór Moniuszki; od 1994 pn. Teatr Wielki - Opera Narodowa; scena zasłużona dla prezentacji oper i baletów pol. kompozytorów, m.in. K. Szymanowskiego, L. Różyckiego, F. Nowowiejskiego; wśród dyrygentów i dyrektorów artystycznych m.in. J. Elsner, K. Krupiński, E. Młynarski, W. Bierdiajew, B. Wodiczko, J. Krenz, R. Satanowski, S. Pietras, J. Kaspszyk, od 2005 ponownie S. Pietras; ds. artystycznych M. Treliński.
STRZAŁKOWSKI, WILK, DONAT Zdzisława, MADEY, JAMROZ, WESOŁOWSKI, KARASOWSKI, TEATR OPEROWY, WOŁK-KARACZEWSKI, KAMIŃSKI
- TEATR OPEROWY, opera
- POLSKA. TEATR. W NIEPODLEGŁEJ POLSCE, już XII 1918 władze...
- TEATR NARODOWY w Warszawie, założony 1765 jako...