(łac. = zbudowałem sobie pomnik)
źródło: oda 30/III Horacego. Temu motywowi towarzyszy z reguły inny: non omnis moriar (łac. = nie wszystek umrę) - nieśmiertelność dzieła jest równoznaczna z nieśmiertelnością artysty. Tak piszą o sobie J. Kochanowski w pieśni Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony (XXIV z księgi II) i A. Mickiewicz w sonecie Ajudah. Motyw e. m. bywał w poezji różnie interpretowany: J. Słowacki w Testamencie moim wyrażał wiarę w nieśmiertelność dzieła, ale o sobie pisał: "imię moje [...] będzie jak dźwięk pusty trwać przez pokolenia", J. Tuwim blask pośmiertnej sławy określał jako "zimny, okrutny", W. Szymborska w Radości pisania mówi o dziele jako o "zemście śmiertelnej ręki". Motywy e. m. i non omnis moriar należą do najczęściej wykorzystywanych przez lit.
- trawestacja, (wł. travestire =...
- horacjanizm, tendencje poetyckie nawiązujące...
- topika antyczna, powtarzalne tematy, motywy,...