(XVI/XVII w.)
pseud., nazwisko nieznane. Jeden z najwybitniejszych twórców lit. sowizdrzalskiej. Chętnie posługiwał się żartem i parodią, kryjąc za nimi krytykę świata feudalnego. Kpił z autorytetów i hierarchii, dewaluował uznane wartości, przekornie aprobował ganione przez moralistów postawy (Nauki potrzebne do rzemiosła), abstrakcyjne ideały przymierzał do plebejskiej codzienności (Co ludzie robią na świecie - parodia Pieśni świętojańskiej o Sobótce Kochanowskiego). Utwory J. z K.: Sowiźrzał nowy albo raczej Nowyźrzał (1614), Nowy Sowiźrzał albo raczej Nowyźrzał (b.r.), Fraszki Sowiźrzała nowego (1614), Fraszki nowe Sowiźrzałowe (1615).
- POLSKA. LITERATURA. BAROK, w lit. pol. trwa od przełomu...
- sowizdrzalska literatura, termin wprowadzony przez...