(lit.)
jedna z głównych postaci powieści Krzyżacy H. Sienkiewicza; sławny rycerz, komes księcia mazowieckiego, ojciec Danusi; kiedy Krzyżacy zabili mu ukochaną żonę, walka z Zakonem staje się sensem jego życia; wyrusza pod zamek krzyżacki w poszukiwaniu podstępnie uprowadzonej córki; upokorzony przez Krzyżaków w worze pokutnym przekracza bramy zamku, jednak nie odnajduje Danusi; wpada we wściekłości i porwawszy miecz ze ściany dokonuje pogromu wśród Krzyżaków; pojmany i wtrącony do lochu za swą zuchwałość zostaje z rozkazu Zygfryda de Löwe pozbawiony wzroku, języka i prawej dłoni; rannego i wyczerpanego Juranda na drodze spotykają Maćko z Bogdańca i Jagienka; po powrocie do Spychowa i wyleczeniu się z ran przeistacza się w pokornego, łagodnego człowieka, nie szukającego już zemsty a pogodzonego z wyrokami boskimi; mając okazję do zemsty na Zygfrydzie de Löwe zaniecha jej i puści wolno swego oprawcę; niedługo po śmierci Danusi umiera.