(1931-82)
dramatopisarz, prozaik, tłumacz. W 1940 r. wywieziony do Kazachstanu, od 1942 przeszedł z armią Andersa przez Iran, Indie i Afrykę Wsch., w 1948 powrócił do kraju. Debiutował opowiadaniami na łamach "Tygodnika Powszechnego" (1949). Redaktor w Instytucie Wydawniczym "Pax", kierownik działu w tygodniku "Dziś i Jutro", sekretarz redakcji tygodnika "Kierunki", kierownik działu kultury w miesięczniku "Więź" (od 1958). Od 1960 r. współpracownik Polskiego Radia. Debiutem wydawniczym jest tom Opowiadania indyjskie (1953), kolejno ukazały się zbiory opowiadań, m.in. Sekret i inne opowiadania (1956), Złote gody (1965), Cyrograf dojrzałości (1975). Powieści K. to: Kamienne niebo (1958) - o powstaniu warszawskim, Wielbłąd na stepie (1978) - o przeżyciach związanych z przymusowym pobytem autora w Kazachstanie, Krzyż Południa (1983) - wspomnienia z okresu wojennej tułaczki. Trzytomowa powieść Obłęd (1980) to największe osiągnięcie w jego twórczości, lit. opis choroby psychicznej jako ucieczki od chaosu współczesności. Wydał również zbiór reportaży z pobytu w USA Skok do Eldorado (1967) oraz antologię pol. słuchowisk Teatr wyobraźni (1969). Był autorem sztuk scenicznych i licznych słuchowisk radiowych.
- Krzysztoń Jerzy, (1931-82)
- KRZYSZTOŃ, Jerzy (1931-82)
- Wielbłąd na stepie, (1978)