Teofil (1822-93)
poeta, rzeźbiarz; ok. 1840 krótko działał w kręgu cyganerii w-wskiej i Entuzjastek; miał wielu przyjaciół w środowisku artyst. (I. Komorowski, Norwidowie); interesował się ludoznawstwem (wycieczki na wieś m.in. z O. Kolbergiem); 1848 działalność konspiracyjna i uczestnictwo w akcjach niepodległościowych w Galicji; 1849-51 przebywał w Wielkopolsce, od 1851 na emigracji (Bruksela, Paryż, Florencja, prof. lit. słowiańskiej uniw. w Bolonii); w latach 60. poświęcił się rzeźbie (portrety, nagrobki, kompozycje na tematy hist. i religijne). Pierwsze wiersze śpiewane z melodiami Komorowskiego ogłaszał od 1841 w prasie (Jaskółka, Niezapominajki); ok. 1848 w Krakowie wystawił dialog dramatyczny Wskrzeszenie (zaginiony) i monodram Tyrteusz; twórca liryki refleksyjnej z motywami folkloru lud. (z okolic Mazowsza), m.in. tomiki: Polska ziemia (w obrazkach), Lirenka, Zachwycenie (z Błogosławioną), Poezje, Rytmy narodowe; autor poematów hist. Bitwa racławicka, Ze starych zbroic, wierszy patriotycznych (poemat Opowiadanie mazowieckiego lirnika, Echa nadwiślańskie); utwory o tematyce historiozoficznej i kulturowej (Album włoski); podczas pobytu w Paryżu zetknął się z przychylnym jego twórczości A. Mickiewiczem - Listy o Adamie Mickiewiczu; pochowany na Skałce w Krakowie.
NOWAKOWSKI, POLSKA. LITERATURA. ROMANTYZM, POLSKA. LITERATURA. POZYTYWIZM, , POLSKA. SZTUKA. NURT ROMANTYCZNY, LIRNIK,
- LENARTOWICZ, Krzysztof (ur.1949)
- LENARTOWICZ, Stanisław (ur. 1921)...
- Lenartowicz Teofil, (1822-93)