(1878-1943)
powieściopisarka, nowelistka. Prowadziła działalność społ., uprawiając jednocześnie twórczość beletrystyczną. Powieści z życia "wyższych sfer" jej autorstwa były bardzo popularne w kręgach mało wymagających czytelników. Powielała w nich stereotyp zwycięstwa dobra i szlachetności nad hermetyczną obyczajowością arystokracji. Najbardziej poczytna powieść to Trędowata (t. 1-2, 1909, sfilmowana 1926, 1936, 1976) oraz ciąg dalszy melodramatu Ordynat Michorowski (1910). Popularne były też pozycje Panicz (t. 1-2, 1912), Gehenna (1914) i Verte (1921). Zbiory nowel to m.in. Zaszumiały pióra (1911), Książęta boru (1912) oraz polityczne Sfinks (1922) i Powojenni (1929). Twórczość M. stała się tematem świetnego persyflażu lit. M. Samozwaniec Na ustach grzechu (1922).
- Mniszkówna Helena, (1878-1943)
- MNISZKÓWNA, Helena, właśc. Mniszek-Tchórznicka,...
- HELENA, Pochodzenia greckiego,...