Reklama

O sobie samym do potomności

(Tristia VII, 1542)

najważniejszy utwór K. Janickiego, łac. elegia, poet. żegnanie się ze światem, pisane w przeczuciu zbliżającej się śmierci. Autor, naśladując Owidiusza (Tristia), nadaje utworowi charakter autentycznego, szczerego wyznania. Opisuje swoje życie od dzieciństwa w rodzinnym Januszowie po czas śmiertelnej choroby. Nie rozpacza - z zachwytem chłonie świat, drobiazgowo i z równą uwagą rejestruje każdy szczegół biografii. Swą elegię kieruje do przyszłego czytelnika - dla świadomego własnej wartości artysty sława jest bowiem wartością najwyższą.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama