kierunek polegający na ukształtowaniu wszystkich elementów dzieła lit. zgodnie z przyjętymi wyobrażeniami o życiu i świecie, respektujący zasady antycznej estetyki mimesis. Pojawił się w lit. franc. w poł. XIX w., w Polsce najpierw w publicystyce pozytywist. oznaczał zgodność fikcji lit. z obrazami rzeczywistości obserwowanej, np. B. Prusa Kroniki tygodniowe na łamach "Kuriera Codziennego", później włączał do lit. tematy i motywy potocznej codzienności, np. E. Orzeszkowej Niziny. Termin historycznolit. użyty po raz pierwszy przez P. Chmielowskiego (1900) na określenie prądu lit. po 1863 r.; r. jako metoda twórcza funkcjonował w ramach wielu prądów i epok lit. ulegając stopniowo kolejnym przekształceniom, np. r. krytyczny, r. socjalistyczny (socrealizm), r. magiczny.
- realizm, mieć dużo życiowego...
- realizm w literaturze, (łac. realis = rzeczywisty)...
- REALIZM MAGICZNY, termin początkowo odnoszony...