prąd lit. i jedno z głównych zjawisk lit. XVIII w. w Europie i Polsce doby stanisławowskiej. Upowszechniony w powieściach L. Sterne'a Podróż sentymentalna, J. J. Rousseau Nowa Heloiza i S. Richardsona Pamela, kreował nowy typ bohatera lit. obdarzonego szczególną wrażliwością, szczęśliwego z dala od cywilizacji na łonie natury, życie wypełniającego uczuciami i namiętnościami. Dla wyrażania stanów emocji poeci stworzyli pewne normy, opisywali tęsknotę, żal, nieodwzajemnione uczucie, melancholię i rozpamiętywanie, rozstanie i tęsknotę; preferowanymi gat. stały się sielanka, elegia, pieśń, oda i duma. W Polsce ośrodkiem takiej twórczości stała się rezydencja pałacowo-parkowa Czartoryskich w Puławach, gdzie tworzyli, m.in. F. Karpiński ( Laura i Filon, Do Justyny tęskność na wiosnę ) i F. D. Kniaźnin. Wewn. przeżycia człowieka znalazły odbicie także w powieści, np. Malwina, czyli domyślność serca M. Wirtemberskiej; motywy i tematy lit. s. znalazły wyraz także w innych dziedzinach sztuki (malarstwie, muzyce), stając się pewnym elementem mody w środowiskach magnackich. S. zapowiadał preromantyzm, inspirował też właściwą lirykę romant.
- sentymentalizm, (franc. sentiment =...
- SENTYMENTALIZM, kierunek umysłowy i...
- KOSTKIEWICZOWA, Teresa (ur. 1936)