(łac. utilitas = użyteczność)
1. Teoria etyczna z XIX w., uznająca za najwyższą wartość użyteczność osobistą i społ. oraz że dobre jest to, co użyteczne, co przyczynia się do ogólnego szczęścia. Przedstawiciele: filozof J. Bentham i J. S. Mill. 2. Jedno z gł. założeń lit. programu pozytywistów pol. (P. Chmielowski, Utylitaryzm w literaturze, "Niwa" 1872 nr 18), zaczerpnięte z filozofii ang., postulat włączenia pisarstwa w realizację celów społ. W praktyce oznaczał podejmowanie przez literaturę ważnych problemów współcz. w sposób tendencyjny lub realistyczny.
- utylitaryzm, (łac. utilita-s =...
- UTYLITARYZM, , wg której celem lub...
- utylitaryzm, (łac. utilitas - korzyść,...