(1802-70)
franc. powieściopisarz idramaturg. Syn generała zczasów wielkiej rewolucji francuskiej, wnuk Kreola iMurzynki; pozostawił po sobie ok. 60 utworów dramatycznych i257 tomów prozy beletrystycznej (powieści, pamiętniki, opisy podróży). Wśród powieści do najpopularniejszych należą: Trzej muszkieterowie (1844), Wicehrabia de Bragelonne (1845), Wdwadzieścia lat później (1847), Hrabia Monte Christo (1844-45) iKrólowa Margot (1845). Choć wymienione utwory zalicza się do powieści hist., ich wartość jako dokumentu jest niewielka. Wydarzenia hist. posłużyły pisarzowi jedynie jako tło dla barwnie przedstawionych perypetii bohaterów. Jedynym dramatem D., który oparł się czasowi, jest Antony (1831). Treść utworu zdradza skłonność pisarza do romantycznej egzaltacji. Młodzieniec niskiego urodzenia kocha się wświatowej damie, mężatce, auzyskawszy jej wzajemność, zabija kobietę, by uchronić ją od hańby. Wydane w1852 r. Pamiętniki D. przynoszą żywy obraz epoki iśrodowiska lit.-artystycznego. Używając współczesnej terminologii, wodniesieniu do utworów D. można użyć określenia: bestsellery XIX w.
- Dumas Alexandre ojciec, (1802-70)
- Dumas Alexandre syn, (1824-95)
- Dumas Alexandre syn, (1824-95)