(1824-95)
franc. dramaturg ipowieściopisarz, członek Akademii Francuskiej. Znany ze skłonności do romansów ibeztroskiego życia, zadebiutował powieścią Dama kameliowa (1848). Powodzenie wystawionej 4 lata później scenicznej przeróbki utworu skłoniło D. do poświęcenia się dramatopisarstwu. Wkolejnych sztukach: Półświatek (1855), Syn naturalny (1858), Ojciec marnotrawny (1859), Pojęcia pani Aubray (1867), Żona Klaudiusza (1873), Cudzoziemka (1876), D. dał się poznać jako moralizator, podporządkowujący treść swoich sztuk tezom moralnym. Stworzył wten sposób "teatr użyteczny", mający na celu wychowywanie widza. Wutworach pisanych pod koniec życia, Dioniza (1887) iFrancillon (1887), odstąpił od "pouczania" iskoncentrował się na przedstawieniu prawdy życiowej. Dzieła dramatyczne D. nie przetrwały próby czasu. Wpamięci potomnych zapisał się jako autor Damy kameliowej.
- Dumas Alexandre syn, (1824-95)
- Dumas Alexandre ojciec, (1802-70)
- ALEKSANDER, Pochodzi od greckiego...