(hebr. Hawwah "budząca życie", zaramejskiego Hewja "wąż")
pierwsza kobieta, "matka wszystkich żyjących"; Bóg stworzył ją zżebra Adama idał mu na towarzyszkę, by nie czuł się samotny. Biblia obarcza E. odpowiedzialnością za pozbawienie ludzkości raju, uległa bowiem namowom węża izerwała zakazany owoc zDrzewa Poznania Dobra iZła; co więcej, podsunęła jabłko Adamowi. Po skosztowaniu owocu oboje ujrzeli, że są nadzy, izawstydzili się; według niektórych egzegetów, interpretatorów PŚ, zjedzenie jabłka wiązało się zobudzeniem wpierwszych ludziach świadomości. Za swój czyn A. iE. zostali wypędzeni zrajskiego ogrodu, ana E. iwszystkie kobiety Bóg nałożył dodatkową karę: "Odtąd wbólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężczyźnie będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą". E. powiła trzech synów: Kaina iAbla oraz Seta. Zgodnie ztradycją judajską E. nie była wcale pierwszą kobietą, wcześniej Adam żył zLilith; nie miał znią dzieci, gdyż była niepłodna, za to odznaczała się dużym apetytem seksualnym; wwyniku kontaktów znią Adam spłodził demony, Lilith zaś stała się zmorą zagrażającą ciężarnym kobietom inoworodkom. Zarówno wlit., jak iikonografii E. rzadko występuje sama (zob. Adam), często zdarzają się natomiast krótkie nawiązania do jej postaci, dość wspomnieć Dies irae J.Kasprowicza z"pramatką grzechu, jasnowłosą Ewą"; wmuzyce poświęcono E.oratoria, operetki isymfonie, ich twórcami byli m.in. J. Massenet, A.E. Elwart, J. Forster iM. Vavrinecz.