gat. jap. poezji lirycznej, powstały wXVII w., wywodzący się ztradycyjnej, krótkiej pieśni starojapońskiej zw. tanka. Składa się ztrzech wersów, kolejno 5-, 7- i5-sylabowych. Punktem wyjścia h. jest konkret, który przybiera formę poetyckiego obrazu oukrytym, tajemniczym sensie, co stwarza liczne możliwości interpretacyjne. Kluczem do zrozumienia utworu jest często znajomość okoliczności jego powstania, stąd do h. dołącza się często komentarz. "Ja" poetyckie ulega tu wyciszeniu. Poetą, który doprowadził h. do perfekcji, był Matsuo Basho. Wnaszej rodzimej lit. po gat. ten sięgnęli m.in. S. Grochowiak, R. Krynicki iCz. Miłosz.
haiku, hai-kai
Literatura powszechna