wmit. gr. tytan, najmłodszy syn Uranosa iGai; należał do pierwszego pokolenia bogów, starszego od bóstw olimpijskich. Wystąpił przeciwko Uranosowi, któremu sierpem odciął jądra, przejął władzę istrącił do Tartaru swych braci hekatonchejrów icyklopów. Ożenił się zwłasną siostrą Reą; zFilyrą spłodził dobrego centaura Chejrona. Uranos przepowiedział K., że zostanie pokonany przez jedno zwłasnych dzieci, dlatego połykał je zaraz po ich przyjściu na świat, kolejno: Hestię, Demeter, Herę, Hadesa, Posejdona. Brzemienna znowu Rea, by uchronić dziecko, uciekła na Kretę, gdzie powiła Zeusa, K. zaś podsunęła do połknięcia kamień owinięty wpieluszki. Gdy Zeus dorósł, podał ojcu lek, który sprawił, że K. zwymiotował wszystkie pożarte dzieci. Rodzeństwo pod przewodnictwem Zeusa wystąpiło przeciwko K., ten zaś sprzymierzył się ze swoimi braćmi tytanami. Wojna (tzw. tytanomachia) trwała 10 lat. Zeus pozbawił K. władzy istrącił go wraz ztytanami do Tartaru, gdzie strzegli ich hekatonchejrowie. Wg religii orfickiej K., pogodzony zZeusem, mieszka na Wyspach Szczęśliwych. WGrecji kult K. był słabo rozwinięty. WRzymie identyfikowano go zSaturnem, który wg przekazów panował wLacjum wokresie tzw. złotego wieku.
Kronos
Literatura powszechna