(mit. gr.) syn Uranosa i Gai, najmłodszy z Tytanów; na prośbę matki pozbawił władzy nad światem ojca i okaleczył go; jego żoną była tytanida Rea, z którą miał sześcioro dzieci. W obawie przed spełnieniem przepowiedni głoszącej, że władzy pozbawi go syn, połykał swoje dzieci tuż po urodzeniu, ale najmłodszy Zeus uratowany został przez matkę i strącił Kronosa do Tartaru; w końcu jednak ojciec i syn pogodzili się i K. zamieszkał na Wyspach Szczęśliwych. Jego panowanie utożsamiane jest ze złotym wiekiem ludzkości. Świątynia K. znajdowała się w Atenach. Hucznie obchodzono święta ku jego czci, w trakcie których niewolnicy byli wolni od pracy i mogli się czuć równi ze swymi panami. Na Krecie składano mu ofiary z dzieci.
DEMETER, SATURN, URANOS, AMALTEA, GRECJI STAROŻYTNEJ RELIGIA, DAKTYLOWIE, ZEUS, HESTIA, HADES, AFRODYTA