Reklama

Lagerlf Selma

(1858-1940)

szwedzka powieściopisarka inowelistka, laureatka Nagrody Nobla (1909). Wświat legend isag skandynawskich, które później miały stać się twórczym tworzywem pisarki, wprowadziła ją babcia. W1890 r. L. wzięła udział wkonkursie lit. tygodnika "Idun", który przyniósł jej nie tylko pierwszą nagrodę za 5 rozdziałów powieści Ur Gsta Berlings saga, ale ipropozycję wydania książki, która ukazała się wrok później pod tytułem Gsta Berling. Treścią utworu były przygody młodego pastora pozbawionego urzędu wskutek niewłaściwego trybu życia. Rozpoznając wgłównej postaci rysy bohatera romantycznego, wybitny krytyk duński G. Brandes zwrócił uwagę na powołanie przez L.do życia nowego kierunku wlit. skandynawskiej - realizmu fantastycznego. W1894 r. pisarka opublikowała zbiór nowel Związki niewidzialne, który przyniósł jej stypendium króla Oskara II, atym samym możliwość całkowitego poświęcenia się literaturze. Owocem odbytej przez pisarkę podróży do Włoch stała się powieść Cuda Antychrysta (1897), będąca satyrą na socjalizm. Zkolei wyprawa do Egiptu iPalestyny wzbogaciła dorobek L. eposem chłopskim Jeruzalem (1901-02). Światowy rozgłos zapewniła pisarce, wzorowana na Księdze dżungli, powieść Cudowna podróż (1906), wktórej realistyczne obserwacje przeplatają się ze zdarzeniami fantastycznymi. Do mniej popularnych utworów L. należą: Ojczyzna Liljecrony (1911), Woźnica (1912), Cesarz Portugalii (1914), Wyklęty (1918) oraz trylogia orodzinie Lwenskldów: Pierścień generała (1925), Charlotte Lwenskld (1925) iAnna Svrd (1928). W1914 r. L. została członkiem Akademii Szwedzkiej.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama