Reklama

Leconte de Lisle Charles

(1818-94)

poeta franc., członek Akademii Francuskiej, przywódca grupy poetyckiej Parnas; początkowo zaangażowany wdziałalność społ.-polit., autor wierszy owymowie republikańskiej iantyklerykalnej, porzucił życie publiczne ipoświęcił się sztuce. Dwoma poetyckimi zbiorami: Poezje antyczne (1852) iPoezje barbarzyńskie (1862), kreślącymi mroczną ipesymistyczną wizję przeszłości iteraźniejszości świata, L. zasłużył sobie na opinię najwybitniejszego poety okresu 1850-70, obwołano go mistrzem parnasistów. Członkowie grupy wystąpili przeciwko lirycznemu subiektyzmowi poetyki romantycznej iopowiedzieli się za hasłem "sztuka dla sztuki". Swoim manifestem uczynili zbiór wierszy Współczesny Parnas (1866), od którego wzięła się nazwa szkoły. Wksiążce znalazły się utwory 37 poetów, wtym: T. Gautiera, Ch.Baudelaire’a, Sully Prudhomme’a, L. Dierxa iL. de L. Zafascynowany mitologią hind., skandynawską, celtycką igr., L. tłumaczył dzieła Homera, Sofoklesa, Teokryta. Dwa ostatnie zbiorki poetyckie L. zatytułowane są Poezje tragiczne (1884) iPoezje ostatnie (1895). We wszystkich utworach L., odznaczających się kunsztowną formą iprecyzyjnym językiem, dominuje atmosfera smutku ipesymizmu.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama