(1884)
powieść J.-K. Huysmansa, uznawana za "biblię dekadentyzmu". Utwór ilustruje zagadnienie wyczerpania. Bohater, diuk Jan des Esseintes, ostatnia latorośl wielkiego rodu, zrażony do świata ucieka przed banałem ipospolitością na odludzie, do izolowanego od świata domu: "Natura zrobiła swoje... Należy zastąpić ją sztucznością". Żyjąc wpokoju stylizowanym na kajutę okrętową, otacza się rzadkimi icennymi przedmiotami, rozkoszuje "symfoniami" zapachów, napojów ikwiatów. We dnie śpi, noce spędza na lekturze irozmyślaniach. Wbibliotece des Esseintesa znajdują się dzieła: Ch. Baudelaire’a, G.Flauberta, Goncourtów, E. Zoli, J. Barbeya d’Aurevilly, P. Verlaine’a, S. Mallarmgo iVilliersa de L’Isle-Adam. Ekscentryczny żywot wbrew naturze iczłowieczeństwu doprowadza bohatera do rozstroju nerwowego ikaże mu wracać do Paryża. Powieść zainicjowała narodziny nowej estetyki iustaliła kanon gustów lit. imalarskich (El Greco, Goya) prawdziwego dekadenta.
- PALINDROM, wyraz, wers lub zdanie...
- HUYSMANS, Joris Karl, właśc.(...)
- Huysmans Joris Karl, właśc. Georges Charles H., (1848-1907)