wmit. gr. czarowny młodzieniec; syn nimfy Liriope iboga rzeki Kefisosa. Najpopularniejsza wersja mitu oN. podawana jest przez Owidiusza w Metamorfozach; gdy N. dorósł, stał się tak piękny, iż pragnęło go wiele dziewcząt inimf. On jednak gardził ich uwielbieniem (zzakochanej wnim nimfy Echo, która uciekła na pustkowie, pozostał tylko cichy jęk). Zrozpaczone dziewczęta błagały bogów ozemstę. Wysłuchała ich Nemesis i spowodowała, że N. zakochał się we własnym odbiciu, które ujrzał w rzece, nie mógł oderwać od niego wzroku, tkwił tak długo na brzegu, aż zmarł. Wmiejscu tym wyrósł kwiat, który nazwano narcyzem. Wliteraturze N.pojawia się wutworach P.Calderona, J.J.Rousseau, wmalarstwie na obrazach: G.Mocetta, Tintoretta, Caravaggia, N.Poussina.
Narcyz
Literatura powszechna