wmit. gr. syn króla Teb Priama iHekabe. Przed narodzinami P. matce przyśniło się, iż wydała na świat żagiew, która podpaliła Troję. Sen uznano za złą wróżbę: dziecko miało stać się przyczyną zagłady miasta. Dlatego Hekabe tuż po rozwiązaniu porzuciła P. wgórach. Pasterze, którzy znaleźli chłopca, nadali mu imię Aleksander. Młodość P. spędził na górze Ida, poślubił nimfę Ojnone. Pewnego razu słudzy Priama zabrali ulubionego byka P. Młodzieniec, chcąc go odzyskać, udał się do Troi, wigrzyskach pokonał rodzonych braci, ajasnowidząca Kasandra rozpoznała wnim brata. Ważnym epizodem mitu był sąd P.: w czasie wesela Tetydy i Peleusa Eris rzuciła jabłko mówiąc, iż jest ono "dla najpiękniejszej", wśród bogiń zawrzało. Nikt nie chciał rozstrzygnąć sporu Ateny, Hery iAfrodyty. Wówczas Zeus postanowił, iż sędzią będzie P. Każda zbogiń starała się przekupić P.: Hera obiecywała mu władzę nad całym światem, Atena mądrość izwycięstwa wwalkach, Afrodyta rękę Heleny - najpiękniejszej kobiety na świecie. P. przyznał jabłko Afrodycie. Porzucił nimfę Ojnone, udał się do Sparty, pod nieobecność Menelaosa, męża Heleny, rozkochał ją wsobie iuprowadził, co stało się przyczyną wybuchu wojny trojańskiej. WIliadzie P.występuje jako łucznik, jemu przypisuje się zabicie Achillesa; zginął ugodzony strzałą przez Filokteta. P. jest bohaterem dramatów Sofoklesa, Eurypidesa (zachowane fragm.). Do naszych czasów przetrwały hellenistyczne rzeźby przedstawiające P. iOjnone; sąd P. (II w. p.n.e.); attycka amfora czarnofig. (560 p.n.e.); fresk rzym. zPompejów (Iw.).
- Aleksander ➞ Parys,
- Parys lub Aleksander, (mit. gr.)
- ALEKSANDER, Pochodzi od greckiego...