Reklama

Prometeusz

wmit. gr. syn tytana Japetosa iAsji (lub Klymene bądź Temidy), brat Epimeteusza, Atlasa iMenojtiosa; jego dzieci to Deukalion, Lykos, Chimajreus. Podobno P. ulepił pierwszych ludzi zgliny, jednak Hezjod wTeogonii nie podaje tego mitu; uHezjoda P. pojawia się jako dobroczyńca ludzkości, dla nich oszukał Zeusa skłaniając go, by wybrał dla siebie gorszą część ofiarowanego wołu, alepszą przeznaczył ludziom. Zeus ukarał ludzi, odebrał im ogień, wówczas P. skradł iskrę zkuźni Hefajstosa (lub zrydwanu Heliosa), przyniósł ją włodydze trzciny ludziom inauczył ich wykorzystywać ogień. Rozgniewany Zeus zesłał na ziemię Pandorę, aP. przykuł łańcuchami do skał Kaukazu izesłał na niego orła, który wyżerał mu stale odrastającą wątrobę. Herakles zabił orła iuwolnił P., Zeus przystał na to, ponieważ był zadowolony zprzepowiedni, wyjawionej mu przez P., iż zostanie zrzucony ztronu przez swego syna zrodzonego zTetydy. P. przyjął na siebie nieśmiertelność centaura Chejrona, zranionego strzałą Heraklesa; powiedział Deukalionowi, jak ma się zachować podczas potopu zesłanego na ziemię przez Zeusa. Postać P. zainspirowała licznych twórców, m.in. Ajschylosa (Prometeusz w okowach), J.W. Goethego, N. Kazantzakisa, P. Handkego, A.W. Schlegla, G.G.Byrona; w eseistyce: A. Camusa.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama