Reklama

Samson

(hebr. Szimszon "słoneczko")

syn Manoacha, sędzia Izraela; pierwsza udokumentowana ofiara "fatalnego zauroczenia"; odznaczał się nadludzką siłą, dzięki której dokonywał pogromu wśród Filistynów, narodu wrogiego Izraelitom; zakochał się wpięknej Dalili, która podstępem wydobyła zniego wyznanie, że tajemnica jego niezwykłej siły tkwi wnie ścinanych od dzieciństwa włosach. Gdy spał, ostrzygła S. ioddała wręce filistyńskich wrogów, którzy wyłupili mu oczy iwtrącili do więzienia. Zczasem siłaczowi odrosły włosy iodzyskał dawną moc. Kiedy podczas uczty wydanej przez Filistynów przyprowadzono go, aby służył biesiadnikom za rozrywkę, S. wakcie zemsty wstrząsnął kolumnami budynku ispowodował jego zawalenie. Zginął pod gruzami, ale wtę ostatnią podróż zabrał ze sobą także trzy tysiące Filistynów. Historia S. zainspirowała licznych twórców, m.in.: Voltaire’a, J. Miltona, W. Blake’a, K. Brandysa; wikonografii znany jest m.in. wstrząsająco realistyczny obraz Rembrandta, przedstawiający scenę wyłupiania S. oczu; na podstawie poematu J.Miltona G.F. Haendel napisał oratorium; najsłynniejsza opera nosząca tytuł Samson iDalila jest dziełem C. Saint-Sansa.

Reklama

Podobne hasła:

  • SAMSON, Pochodzenia hebrajskiego,...
  • SAMSON, (ok. 490-565)
  • SAMSON, ( Księga Sędziów )...

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama