grupa przewlekłych chorób skóry nie pociągających za sobą zmian narządowych; etiologia nieznana (nie udało się wykryć domniemanego wirusa); w mechanizmie powstawania p. zasadniczą rolę odgrywają zjawiska autoimmunologiczne: stwierdzono występowanie autoprzeciwciał skierowanych przeciwko substancji międzykomórkowej naskórka; kilka odmian p.: zwykła, rumieniowata, bujająca, liściasta i opryszczkowata; wspólnymi cechami wszystkich odmian są pęcherze pojawiające się na skórze i błonach śluzowych, mające tendencje do pękania i wytwarzania sączących, trudno gojących się nadżerek, z towarzyszącymi objawami bólowymi; leczenie polega na podawaniu hormonów sterydowych i leków immunosupresyjnych.
- PĘCHERZYCA NOWORODKÓW, liszajec pęcherzowy...