gatunek wczesnośredniowiecznej (od IX w.) liturgicznej poezji mszalnej wyśpiewywanej na prostą melodię po łacinie; najprawdopodobniej rozwinęła się z wersów poetyckich podkładanych pod melizmaty na ostatniej sylabie słowa "Alleluja"; stopniowo zbliżyła się (XII-XIII w.) do formy hymnu (np. Stabat Mater); na soborze trydenckim w poł. XVI w. niemal w całości usunięta z kościoła w wyniku dbałości o jednorodność śpiewów liturgicznych; ob. wciąż wykorzystywana w liturgii świąt katolickich.
SZWAJCARSKA MUZYKA, WOKALNA MUZYKA, LAI
- SEKWENCJA AMINOKWASÓW, kolejność występowania...
- LAUDA SION SALVATOREM, sekwencja (z ok. 1261),...
- mRNA, kwas rybonukleinowy.