(mit. rzym.) bóstwo górskich lasów, opiekun pasterzy i stad bydła, wnuk Saturna, utożsamiany z gr. Panem. Ku czci F. obchodzono święta Lupercalia (15 II), kapłani F. nazywali się luperkowie, od miejsca jego kultu - groty Lupercal na Palatynie. F. przedstawiano jako przysadzistego, brodatego mężczyznę, w koziej skórze zarzuconej na plecy, trzymającego w ręku róg obfitości lub maczugę, z wieńcem liści na głowie. Częsty temat w sztuce od czasów rzymskich (malowidło Faun i bachantka w Herkulanum, rzeźba Faun z Pompei); w czasach nowożytnych pojawia się w rzeźbie (J.H. Dannecker, A. Rodin, P. Picasso), malarstwie (Palma Vecchio, P.P. Rubens), także w balecie (Popołudnie Fauna Debussy'ego).
LUPERKALIA, SATYROWIE, PAN