małe gwiazdy o niskiej jasności i bardzo dużej gęstości, zbudowane w środku ze zdegenerowanej materii, którą tworzą atomy odarte z elektronów; wielkością zbliżone do Ziemi, mają masy porównywalne z masą Słońca (mogą maksymalnie osiągać 1,44 jego masy). Są jednym z końcowych produktów ewolucji gwiazd; powstają w wyniku ich zapadania się pod wpływem własnej grawitacji po wyczerpaniu zasobów paliwa dla reakcji termojądrowych; zapaść grawitacyjna powoduje ściśnięcie materii, która osiąga gęstość od 100 tys. do 100 mln razy większą od gęstości wody; w tym stanie jedynym źródłem promieniowania b.k. jest nagromadzone w ich wnętrzu ciepło, które wydostaje się na zewnątrz przez okres od kilkuset mln do kilku mld lat, aż do całkowitego ostygnięcia i przejścia w stan czarnego karła; temperatury na powierzchni b.k. sięgają od 4000 do 100 000 K. Najbardziej znanym b.k. jest składnik Syriusza (Syriusz B); w sąsiedztwie Słońca znajduje się kilka b.k., ale żaden nie jest widoczny okiem nieuzbrojonym.
- białe karły, gwiazdy będące w jednym...
- KARŁY, (astr.) o relatywnie...