błędnie zwany Tycho de Brahe (1546-1601)
astronom duń., jeden z najwybitniejszych obserwatorów nieba przed wynalezieniem teleskopu; na podstawie obserwacji gwiazdy supernowej i komety obalił zakorzeniony od dawna pogląd, że planety okrążają Ziemię po kryształowych sferach. 1576 B. otrzymał od króla Danii Fryderyka II wyspę Hven (Ven) w zatoce Sund, gdzie wybudował Uraniborg (zamek nieba) - najlepiej wyposażone obserwatorium w ówczesnej Europie; wykonał tu wiele obserwacji przewyższających dokładnością wszystkie wcześniejsze, zbliżając się do granicy możliwości oka nieuzbrojonego; wyznaczył długość roku z dokładnością do jednej sekundy; odkrył nieregularności w ruchu Księżyca; po śmierci Fryderyka II zmuszony opuścić wyspę osiadł 1599 na zamku w Benatkach pod Pragą jako matematyk nadworny ces. Rudolfa II (pomagał mu młody J. Kepler). B. akceptował początkowo teorię heliocentryczną; odrzucił ją, ponieważ nie udało mu się stwierdzić istnienia zjawiska paralaksy gwiazd, będącego konsekwencją teorii Kopernika (nieuchwytnego za pomocą instrumentów dostępnych w XVI w.); stworzył własny system geocentryczny, w którym Księżyc i Słońce okrążają Ziemię, a Merkury, Wenus, Mars, Jowisz i Saturn są satelitami Słońca.