Reklama

FIZYKA CIAŁA STAŁEGO

dział fizyki zajmujący się strukturą i właściwościami ciał stałych, głównie krystalicznych o uporządkowanej budowie (atomy tworzą sieć krystaliczną), a także bezpostaciowych, o nieuporządkowanej strukturze. Bardziej szczegółowe działy f.c.s. to m.in fizyka metali, fizyka półprzewodników, fizyka magnetyków, fizyka defektów struktury krystalicznej. Wyjaśnienie wielu właściwości ciał stałych było możliwe dopiero na gruncie teorii kwantowych, które rozwinęły się na początku XX wieku (prace A. Einsteina i P.P. Debye'a), odkrycie zaś promieni rentgenowskich i ich dyfrakcji na kryształach (badania M. von Laue'go i W.H. i H.W.L. Braggów) pozwoliło na określenie struktury ciał stałych. Właściwości elektr. różnych rodzajów ciał stałych tłumaczy dobrze pasmowa teoria ciała stałego oparta na założeniach mechaniki kwantowej (prace A. Sommerfelda, F. Blocha, A.H. Wilsona, L. Brillouina z przełomu lat 20. i 30. XX wieku). Szybki rozwój fizyki półprzewodników po II wojnie światowej (zwłaszcza wynalezienie tranzystora - J. Bardeen, W.H. Brattain) zrewolucjonizował elektronikę. F.c.s. będąca obecnie podstawą wielu innych dziedzin nauki (np. krystalografii, chemii ciała stałego czy inżynierii materiałowej) posługuje się wieloma nowoczesnymi metodami badawczymi opartymi na takich zjawiskach, jak rezonans magnet., rozpraszanie szybkich jonów, rozpraszanie neutronów, efekt Moesbauera, dyfrakcja promieni rentgenowskich i in. a badania w dziedzinie f.c.s. prowadzone są często w ekstremalnych warunkach (pod wysokim ciśnieniem, w bardzo niskich temperaturach lub w silnych polach magnet.).

Reklama

Powiązane hasła:

TSUI, NÉEL, LAUGHLIN

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama