SREBRO

Ag, argentum

pierwiastek chem. należący do grupy miedziowców; liczba atom. 47, masa atom. 107,8682, temp. topn. 960,8°C, temp. wrz. 2140°C, gęstość 10,5 g/cm³; posiada dwa izotopy trwałe; biały, miękki, kowalny i ciągliwy metal szlachetny, odporny na działanie czynników atmosferycznych; najlepszy przewodnik ciepła i prądu elektr.; b. łatwo reaguje z siarkowodorem z powietrza pokrywając się ciemnym nalotem siarczku srebra(I), a także absorbuje z niego dwutlenek węgla; s. i jego sole są trujące; w przyrodzie występuje w postaci rodzimej oraz w minerałach (np. argentyt, chlorargiryt, pirargiryt); czyste s. i jego stopy stosuje się m.in. do wyrobu monet, nakryć stołowych, aparatury chem.; związki s. w produkcji klisz i błon światłoczułych, a s. koloidalne - w lecznictwie jako środek antyseptyczny; s. znane było już w starożytności. Światowe wydobycie srebra 1992 wyniosło 19 191 t; najwięcej wydobywały kopalnie Meksyku 2 317, USA - 1 804, Peru - 1 570, Australii - 1 248, Kanady - 1 207, Chile - 1 029, kraje b. ZSRR - 1 010, Polska - 798, Boliwia - 282, Szwecja - 282 tony; do największych użytkowników s. należały USA, Japonia i Niemcy, zwł. dla przem. fotochemicznego (2/3 zapotrzebowania światowego), elektrycznego, elektronicznego, produkcji biżuterii, sztućców, bicia monet i medali; znaczna ilość s. na rynku (ok. 50%) pochodzi z odzysku.

PATINSONOWANIE, ETRUSKA SZTUKA, KALIFORNIJSKI PÓŁWYSEP, SREBRZENIE, PRÓBA, POLIBAZYT, POLSKA. WARUNKI NATURALNE. BOGACTWA MINERALNE, ZŁOTNICTWO, ESPINHAÇO, LAMPA

• srebro, (Ag)
• srebro, (Ag)
• SREBRO ROGOWE, minerał .