(1906-82)
radziecki działacz partyjny i państwowy oraz międzynar. ruchu komunistycznego i robotniczego, marszałek ZSRR, inżynier; od 1931 w WKP(b); w czasie II woj. świat. w aparacie polit. Armii Radzieckiej; 1950-52 I sekretarz KC w Mołdawii, 1955-56 - w Kazachstanie, 1956-64 sekretarz KC KPZR, od 1957 czł. Prezydium KC KPZR, od 1964 I sekretarz, a od 1966 sekretarz generalny KC KPZR; 1960-64 i ponownie od 1977 przew. Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. W okresie sprawowania przez niego władzy, zwł. od połowy lat siedemdziesiątych, ZSRR znalazł się w fazie stagnacji polit.-społ. i gospodarczej, co na początku lat dziewięćdziesiątych stało się przyczyną jego rozpadu; dopuścił do rozplenienia się korupcji i nepotyzmu; w polityce zagr. obowiązywała "doktryna B." zakładająca ograniczoną suwerenność państw zaliczanych do radzieckiej strefy wpływów, stąd interwencje zbrojne w Czechosłowacji (1968), Afganistanie (1979) i niezbyt zawoalowane groźby wobec Polski (1980-81). Autor wspomnień gloryfikujących własną rolę w okresie II woj. świat., liczne tomy przemówień.
KOSYGIN Aleksiej N., ORDER VIRTUTI MILITARI, ZIMNA WOJNA, , BUŁYCZOW Kir, SOCJALIZM REALNY, ANDROPOW Jurij W., KOMUNISTYCZNA PARTIA ZWIĄZKU RADZIECKIEGO, ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RADZIECKICH, PIERESTROJKA
- LEONID, Dwóch Leonidów utrwaliło...
- LEONID, Słowiański odpowiednik...
- Breżniew Leonid I., (1906-82)