zamknięta grupa społ., współtworząca, zazwyczaj dziedzicznie, hierarchiczną strukturę społ., wyspecjalizowana w pełnieniu przypisanych jej (rasowo, religijnie itp.) funkcji, oddzielona od innych k. (o wyższej i niższej randze) - zwyczajowo, prawnie lub religijnie; przynależność do określonej k. wiąże się z przywilejami społ. (lub ich brakiem); organizacja kastowa występowała w staroż. Egipcie, u Inków, w średniowiecznej Japonii, najdłużej przetrwały kasty indyjskie. Współcz. termin używany często przenośnie (grupy zawodowe, wyróżniające się bogactwem itp.).
OCEANIA, WAJSIOWIE, SIUDRA, WARNA, NEPAL, ENDOGAMIA, ETA, KASTY INDYJSKIE