w tradycyjnej strukturze społ. Indii zamknięte grupy (kasta), których geneza nie została definitywnie wyjaśniona; podział kastowy poświadczony jest w jednym z tekstów Rigwedy (2500-500 p.n.e.) i Księdze Manu, gdzie wymienione są 4 warny (stany, "barwy"): bramini (kapłani), kszatrijowie (rycerze), wajśjowie (część rolników, rzemieślnicy, kupcy), siudrowie (ludność zależna, służba, nie-Ariowie); k.i. zostały usankcjonowane przez braminizm, a potem przez hinduizm; podział pracy wśród ludności i wchodzenie nowych grup aborygenalnych w obręb hinduizmu doprowadziło do powstania ok. 3000 kast i podkast; czł. grup nie przynależących do żadnego ze stanów tworzyli najniższą kategorię społ.: pariasów pozbawionych jakiegokolwiek statusu rytualnego i uważanych za "niedotykalnych" (wykonawców pogardzanych zawodów); podziału kastowego nie uznawał buddyzm; próby zniesienia różnic k. pojawiły się w XV-XVI w., ale ich osłabienie nastąpiło dopiero w XX w., gł. w miastach; z dyskryminacją pariasów walczył M.K. Gandhi - do ich formalnego równouprawnienia doszło 1947, a konstytucja 1950 zniosła przywileje publiczne kast, jednak głęboko zakorzeniony podział, uzasadniany religijnie, utrzymuje się nadal, gł. wśród ludności wiejskiej.
KASTY INDYJSKIE
Nauki społeczne i humanistyka
KASTA, PARIASI, DHARMA