turecki lud koczowniczy, w VIII-IX w. zajmujący obszary między dolnym biegiem Wołgi a rz. Jaik (ob. Ural); w IX w. wyparci przez Chazarów przesiedlili się na stepy nad M. Czarnym; kontrolowali drogi handlowe wiodące z Rusi do Bizancjum; 1036 rozbici przez Jarosława Mądrego opuścili swe koczowiska i osiedlili się nad dolnym Dunajem; 1091 i 1122 rozgromieni przez Połowców i Bizancjum osiedlili się na terenach dzisiejszych Węgier i Bułgarii jako sprzymierzeńcy ces. bizantyjskiego; ulegli asymilacji.
JAROSŁAW MĄDRY, ALEKSY I KOMNEN, ŚWIĘTOPEŁK I, TURECKIE LUDY, HALICKIE KSIĘSTWO, DZIKIE POLA, IGOR, TRYJARSKI
- Pieczyngowie, w średniow. związek...
- BORYS, (?-1015)