kategoria filozoficzna mająca wskazywać na prawidłową strukturę rzeczywistości; jako zasada p. (czyli kauzalizm) głosi, że każde zdarzenie ma swoje przyczyny, których jest skutkiem, a zarazem współuczestniczy w powodowaniu innych skutków; zasada p. w skrajnej postaci prowadzi do negacji przypadkowości i fatalizmu; zakwestionowana przez D. Hume'a (który twierdził, że obiektywnie istnieje tylko następstwo zjawisk), w filozofii I. Kanta p. stała się przysługującą rozumowi kategorią aprioryczną (a więc czymś subiektywnym).
DETERMINIZM, DHARMA, CELOWOŚĆ
- przyczynowosc, (casualit y)
- DRIESCH Hans, (1867-1941)